Ontdekking van de dag..
Schrik niet mensen.. Maar ik, Eveline, jaja, ik heb hoogtevrees!
Ik stond er zelf vrij versteld van want ik had het niet verwacht.. Maar die eerste stappen waren verschrikkelijk en ik moest nog zovéél hoger!
Even kort schetsen, m'n broer is tot de ontdekking gekomen dat wanneer je met een fietspomp in een flesje water leegpompt dat het dan meters hoog in de lucht vliegt..
Nu was zijn idee omdat binnenshuis te doen.. Ik zie je al denken, néén, slecht idee!
Dus meneertje wordt naar buiten gestuurd en opeens *floep* het flesje belandt in de goot.. Denk na mensen, een goot kan verstoppen als er een voorwerp inligt.. Dus! Held Eveline rept zich naar die goot, nooit gedacht dat een goot zo hoog boven de grond was.. 't Is nu niet dat ik in mn broek doe als ik op een brug sta ofzo, maar die ladder deed het hem echt he, zo wankel en..
Dan kwam m'n ma nog op het lumineus idee om het dak eens volledig af te kuisen, zij onderaan de ladder commando's geven en Eve gaan met die borstel..
Life of a twenty-ager ;-)
Nog even iets anders.. Een kruipsel uit m'n pen.. Mn teerbeminde broer (diezelfde van hierboven ja!) vroeg mij om een gedichtje te schrijven, wel, ik vertel het fout, ik stelde hem voor om zelf het gedicht te schrijven, het moest gaan over pijn, verdriet.. De deze zag da metéén zitten!
Weg
Van geel tot bruin tot zwart, as...
Meegetrokken, weggenomen, weg uit ons leven.
Weg, drie letters, zoveel gevoelens, pijn.
Je komt niet meer terug, voorgoed verdwenen, voorgoed ontvoerd.
Ontvoerd uit het leven, uit het bestaan.
Wat overblijft zijn herinneringen, gedachten.. Beelden over jou, met jou.
Eeuwig bewaard in mijn hart.
Liefs.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten