green grass needs love..

Mooi mooi.. M'n obsessie komt weer bovendrijven, en serieus deze keer.. We reden (ik en de mama) vandaag ons straat binnen en mn gele kikkermobiel stond mooi te pronken.. En weet je wat ik zag.. 't Leek een echte kikker, met zn oogjes enzo.. Damn ! Obsessies alom..

Naast mn kikker-obsessie heb'k ook een sollicitatie-obsessie cause I need work (and money!)

Daarnaast ben ik ook verslaafd aan shoppen.. Morgen trakteert mn mammie dus nog even op een broek en nog wat extraatjes.. 't is dat nodig is he!

Vandaag een mijlpaal bereikt in mn leven.. Mensen schrik niet maar..

IK , jaja, ikke eveline enzo, ben vandaag op straat gekomen.. (de desselgemse wegen zelfs) met... een.... ROK aan !!!! Ik hoor jullie al roepen OH MY GODDD.. eve met een rok.. En ja, het was ik, het was deze dame.. Damn, ben er nog niet goed van ;-)

Voor de rest gaat alles wel goed hoor.. 't Toneel loopt vlotjes, de rol begint erin te gaan zonder probleemkes.. Daarnaast is er ook nog het vroemen op de boerebaantjes en dat gaat ook al vrij vlot.. Dus.. Deze mag ni klagen e!

Een bloempje voor iedereen! en een lief slaapwelzoentje..

*lieve bui*

Left, right, straight to the end.. Down and up..

We weten waar we heen willen.. Onze ogen leiden ons, we kijken, observeren, volgen..
De illusie dat we de richting bepalen, de wegwijzer zijn in ons eigen bestaan, wordt doorprikt wanneer ik zonder nadenken nog steeds de route vervolledig..

Ik durf wel zeggen hoe ik me voel en welke weg ik absoluut wil gaan, welke paden ik wil betreden, welke mensen ik wil volgen.. Maar soms..
Op dat ene moment..

Dan..

Dan draait het helemaal anders uit.. Dan is die weg, die bocht, niet meer zoals hij geweest is, alles is anders, compleet weg, het verleden is niet langer.. We tasten, zoeken af, maar.. Alles blijft verdwenen, opgeslorpt door de gedachten die de weg hoopten te vervolledigen..

Soms ben ik verloren.. Zoals nu, zoals vandaag, zoals soms op andere momenten..
Soms weet zelfs ik het niet meer.. Dan hoop ik mensen te kunnen volgen, wegen te blijven bewandelen, maar alles verandert in één roes.. Een waas van gedachten, gevoelens en dan moet ik blijven staan..

Stop!

---

Voor zover mijn vloeistof die nog in mn pen zat..
Het werkt wel verlichtend hoor, deze schrijftherapie.. Wie weet is dat geen job voor mij, een schrijftherapeute.. Joy!

Allright.. Tot zover mijn intermezzo.. Ik weet nu even niet meer wat zeggen..

Tot één dezer !

Adios amigos!

nothing compares 2... the same

Twee maakt meer dan vijf, twee is niet zomaar één en één.. Het is een verbintenis, twee kronkelende draden rond elkaar, in elkaar, door elkaar.. Verbonden voor eeuwig, vertrouwend voor het leven..

Dood, afgehakt en kapot.. Geen twee kronkels.. Twee leeggelopen slierten, zonde van de tijd..
Alleen, starend naar de herinneringen die voorbij razen als een film afgespeeld in mijn hoofd..

Mijn handen reikhalzen naar de eeuwige tweeheid..
Niemand die nog omkijkt, die voelt, die beseft..

Het is weg..

-

Wat een prestatie.. *ahum*
En nu even over MIJN leven he!
Gisteren op gesprek moeten gaan in een middelbare school om de taak als leerlingbegeleidster op mij te nemen.. Ze gingen mij gisteren nog terugbellen, geen telefoon gehad dus ik vermoed dat het negatief is.. Jammer maar hélaas! Ik ben niet iemand die bij de pakken gaat zitten dus als ik het ene niet heb, redeneer ik dat er een beter op mij wacht.. *positive thinking* that's my name!

Wat nog.. Het toneel neemt een goeie vaart, ik geniet er wel van in feite, soms ben ik nog een beetje nerveus en soms ook niet.. Het begint te vlotten en tja, wat kan je dan meer doen dan je ganse lijf in de strijd gooien (letterlijk en figuurlijk in dit toneelstuk).

Morgen mag ik alweer op gesprek voor vrijwilligerswerk bij Auxilia, dat is leerlingbegeleiding maar dan als vrijwilliger, kijk ik ook wel ferm naar uit!
Maar eerst! Deze namiddag naar de kapster, om mn haartjes te laten knippen.. 'k Moet nu wel toegeven dat ik (als vrouw zijnde) daar ook wel héél erg naar uit kijk ;-) wat voor pluimvee laten ze nu weer los deze namiddag.. *kuch*

Je ziet, Eveline zit weer boordevol energie he ;-)

Allright mensen.. 't Zal tot een volgende zijn.. Enjoy your stay!

I found my space..

That's how I feel..

Schrijven is voor mij toch een beetje herleven.. Herbeleven, heralles-en.. Het is niet normaal hoe ik me voel wanneer ik die pen.. (In deze moderne tijden, mn vingers over het klavier laat ratelen).

Allright, bij deze een voorsmaakje van mn hersenspinsels opnieuw... ben van plan om er hier meer te posten.. Feels good!

golvend. strelend de gezichten van de tijd

een zachte lippenstreel, een vingertop die glijdend langs je gezicht een troostend gebaar tekent op je wang..

en ergens is de troost niet langer nodig..

ergens staat de rots, torenhoog boven alle gebouwen prijkend, trots is de rots die over alles heen kan zien en kijken en genietend van de zonnestralen die hun licht laten verdwijnen op haar ruwe bolster..

lief... zacht en toch niet helemaal dat wat je denkt..

prikkels.. draden omwonden.. beklemmend die touwen.. die mijn adem doen stokken, die mijn handen knevelen.. vrijheid zoekend, happend, tastend..

wegkwijnend onder de schaduwen van de wereld.. verdwijnend..

ik wil terug..


-x-

we should see.. that nothing else matters

Sinds mijn geboorte reeds, probeer ik het leven door een roze bril te zien.. Aangezien ik nu volop in een groene mood ben, lukt me dit moeilijker en moeilijker... Maar!

Ik lieg, die roze bril is weer volop aanwezig hoor.. Ook al mis ik een roze bril drager-partner.. Toch blijf ik happy-eveline zijn! Met m'n gele kikkertwingo kan het ook moeilijk anders.. Stapje voor stapje begeef'k me op de banen en vroem ik het vlaanderenland door, schitterend toch! Nu nog werk vinden en dan ben ik gans van de baan.. (allé ni helemaal maar kom!)

Het toneel neemt ondertussen een mooie vorm aan en mn rolletje erin ook wel! Ik kijk er al ontzettend hard naar uit.. Maandag worden de foto's getrokken voor de affiche en dan kan het feest alleen maar groter en beter worden! Eind oktober vinden de eerste optredens plaats en dan zijn we zoet voor 2 weekends full force vooruit op de planken staan.. Daarna komt het welgekende zwarte gat waarbij elke acteur het even niet meer ziet zitten en de roze bril op zn nachtkastje laat liggen.. Jammer maar élaas!

Ik ga er weer volledig tegenaan!

Morgen Diedjies, dus... Party! 't Is toch alweer een week geleden.. Vanavond wordt het rustiger, het is kermis int dorp.. Jeej! We gaan bingo'en in de handbal, wat een mens niet lijden kan.. Oh eens gezellig samenzitten bij de familie kan ook leuk zijn!

*bing0*

back to life.. back to reality

Jaja, terug van Turkije en al terug direct de realiteit in gevlogen.. Ik ben (vanaf vanavond 17u) in het bezit van mn eigen auto.. Zie foto hierboven, mn gele kikkermobiel.. Een bijnaam heeft'm al.. Schattig toch!

Ik speel ook terug toneel en vanavond is de eerste repetitie, dat wordt opnieuw elke week 3 avonden spenderen aan de repetities.. Leuke momenten maar ook veel afspreken en dus veel tijd erin steken.. Zolang ik geen werk heb, is dat goed te doen maar eens ik ga werken zal het andere koek zijn *mjam*

Dan ben ik ook van plan om turks/arabisch te leren.. Bijscholing, het ganse leven lang! Dus dat is ook weeral een nieuwe zet..
Ik zou ook nog eens een shopke willen placeren.. En daarbij moet ik nog op zoek gaan naar een job dus.. genoeg om handen! Ik klaag niet, maar momenteel heb ik buikklachten door mn trip naar Turkije dus.. Het kon beetje beter geweest zijn ;-) en ben ook wel massa's moe want ik kon het niet laten van gisteren naar Diedjies te trekken.. but it was fun.. for a while ;)

allright mensen.. strax ga ik vroemen met mn gele kikkermobiel en daarna ga ik repeteren dus.. Daaaaag!

-x-